Σε αυτή την ανάρτηση υπάρχει μια περιγραφή για τις ούγιες και τι μπορούμε να κάνουμε με αυτές. Ένα τέτοιο έργο έφτιαξα κι εγώ για να σας παρουσιάσω σήμερα με οδηγίες βήμα - βήμα. Είναι αυτονόητο ότι αν δεν έχετε ούγιες, μπορείτε να το κάνετε με λωρίδες που θα κόψετε σε ότι φάρδος θέλετε.
Δείτε στην παρακάτω φωτογραφία κάποια από τα κομμάτια που χρησιμοποίησα. Έχω πάντα πολλές λωρίδες, είτε γιατί κάθε φορά που χρησιμοποιώ ένα ύφασμα, κόβω την ούγια στο μέγεθος που θέλω, είτε γιατί ρίχνω τις λωρίδες που μου περισσεύουν όταν φτιάχνω κάτι σε μια σακούλα, είτε γιατί οι φίλες μου ξέροντας την αδυναμία μου στις ούγιες, μου φέρνουν αυτές που δεν χρησιμοποιούν. Όταν λοιπόν αφαιρώ τις ούγιες από το ύφασμα, αφήνω πάντα και λίγο ύφασμα, κόβοντάς τις τουλάχιστον σε φάρδος 3-4 εκατοστών.
Στη συνέχεια, παίρνετε χαρτιά που δεν χρειάζεστε κι ας είναι και τυπωμένα και κόβετε 12 τετράγωνα, ό,τι μεγέθους θέλετε. Εγώ έκοψα τετράγωνα 11,5 εκατοστών. Το νεσεσεράκι μου έγινε περίπου 30 εκατοστά σε φάρδος και περίπου 20 σε ύψος.
Παίρνουμε τα χαρτάκια και τις λωρίδες, όσο μακριές είναι και πάμε στη ραπτομηχανή μας. Όταν ράβουμε πάνω σε χαρτί, βάζουμε το μήκος του γαζιού μας στο 1,5, ούτως ώστε, όταν σκίσουμε το χαρτί, και να σκίζεται πιο εύκολα αλλά και να μην ξηλώνεται το ύφασμα. Βάζουμε μια λωρίδα πάνω στη διαγώνιο του χαρτιού μας με την καλή μεριά προς τα πάνω. Ακουμπάμε μια άλλη λωρίδα καλή με καλή με την κεντρική και ράβουμε στην άκρη (κάτω αριστερή φωτό). Το περιθώριο ραφής στην περίπτωση αυτή δεν έχει καμία σημασία. Μπορείτε να ράψετε όσο άκρη θέλετε, αρκεί να ραφτούν οι δύο λωρίδες. Κόβουμε και από τις δύο λωρίδες όσο περισσεύει από το χαρτί πάνω και κάτω. Ανοίγουμε με το νύχι μας τη ραφή και συνεχίζουμε με τον ίδιο τρόπο ράβοντας λωρίδες καλή με καλή προς τη μία γωνία και αφού τελειώσουμε τη μια πλευρά, συνεχίζουμε και από την άλλη, κόβοντας κάθε φορά ό,τι περισσεύει. Το αποτέλεσμα το βλέπετε στην κάτω δεξιά φωτό.
Σιδερώνουμε το κομμάτι μας, γυρίζουμε από την ανάποδη (κάτω αριστερή φωτό) και με το χάρακα και τον στρογγυλό κόφτη ή με το ψαλίδι (κάτω κεντρική φωτό), κόβετε τα περισσεύματα και τετραγωνίζετε με βάση το χαρτί σας. Το αποτέλεσμα το βλέπετε στην κάτω δεξιά φωτό.
You repeat for all 12 papers
Επαναλαμβάνετε για όλα σας τα χαρτάκια:
Για να βγάλουμε τώρα τα χαρτάκια, μπορούμε να τραβήξουμε απλώς δεξιά και αριστερά από τη ραφή και συνήθως, εφόσον το γαζί μας ήταν πυκνό, ξεχωρίζουν τα κομμάτια μόνα τους και τα αφαιρούμε. Θα βοηθήσει επίσης, αν την ώρα που σιδερώνετε, χρησιμοποιήσετε και ατμό. 
Πάμε τώρα να συναρμολογήσουμε το τσαντάκι μας: Βάζουμε τα τετράγωνα σε διάταξη που να μας ικανοποιεί και τα ράβουμε με τον τρόπο που έχουμε πει και σε άλλα μαθήματα. Στην αρχή ανά δύο, μετά ράβουμε 3 ζευγάρια μεταξύ τους βάζοντας καρφίτσες μέσα στις ραφές για να συμπίπτουν. Επαναλαμβάνουμε και για την άλλη πλευρά ώστε να έχουμε τελικά 2 κομμάτια, όπως βλέπετε στη φωτό.
Παίρνουμε ένα φερμουάρ, περίπου 10 εκατοστά μεγαλύτερο από τα κομμάτια που μόλις ράψαμε. Επίσης, κόβουμε δυο κομμάτια ούγιας 10 εκατοστά το καθένα (φωτό κάτω αριστερά). Βάζουμε το φερμουάρ ανάμεσα στο ύφασμά μας και στερεώνουμε τα κομματάκια της ούγιας διπλωμένα στα δύο, όπως βλέπετε στην κάτω κεντρική φωτό. Δηλαδή τα κομματάκια μας θα πρέπει να είναι πρόσωπο με την πλαϊνή πλευρά του υφάσματός μας. Ράβουμε περνώντας μια-δυο φορές πάνω από το φερμουάρ, όπως βλέπετε κάτω δεξιά και κόβουμε τα κομμάτια του φερμουάρ που περισσεύουν.
Κόβουμε δύο κομμάτια ύφασμα, όσο είναι η κάθε εξωτερική πλευρά (κάτω φωτό). Είναι το ύφασμα που θα είναι στη μέσα μεριά του νεσεσέρ μας. 
Βάζουμε τώρα το εξωτερικό ύφασμα με την ανάποδη πλευρά στο τραπέζι, στην επάνω του μεριά το φερμουάρ, έτσι ώστε να είναι καλή με καλή με την εξωτερική πλευρά και τέλος το εσωτερικό ύφασμα, με την ανάποδη πλευρά προς το μέρος μας (κάτω αριστερή φωτό). Στερεώνουμε με καρφίτσες. Βάζουμε στη μηχανή μας το ποδαράκι του φερμουάρ και γαζώνουμε. Ανοίγουμε τα υφάσματα και κάνουμε ένα τσίμα γαζί (stitch in the ditch) είναι το γαζί που γίνεται μέσα σε μια ραφή (το γαζί αυτό γίνεται είτε με το κανονικό μας ποδαράκι, είτε με το ειδικό). Στην κάτω δεξιά φωτό βλέπετε το γαζί αυτό που σκοπό έχει να κρατάει στη θέση τους τα υφάσματα από τη μέσα πλευρά, αλλά και να μη ρολλάρει στο σημείο εκείνο το εξωτερικό ύφασμα προς το φερμουάρ. Επαναλαμβάνουμε το ίδιο και για τα άλλα δύο κομμάτια.
Παίρνουμε τώρα τα δύο κομμάτια που μόλις φτιάξαμε και τα βάζουμε καλή με καλή, όπως βλέπετε στην κάτω αριστερή φωτό. Γαζώνουμε γύρω – γύρω, αφήνοντας ένα άνοιγμα στην κάτω πλευρά του εσωτερικού υφάσματος. Αφού γίνει κι αυτό, πάμε να δώσουμε λίγο όγκο στο τσαντάκι μας. Κατ΄αρχήν στο εσωτερικό ύφασμα. Φέρνουμε την πλαϊνή ραφή πάνω στη ραφή του κάτω μέρους και σημαδεύουμε πχ περίπου στα 8 εκατοστά (4 εκ. δεξιά και άλλα 4 εκ. αριστερά από τη ραφή). Κάνουμε το ίδιο και στις δύο γωνίες και τσεκάρουμε να είναι ακριβώς ίδια τα κομμάτια που σημαδέψαμε. Τα ράβουμε (κεντρική φωτό) και τα κόβουμε (κάτω αριστερή φωτό). Επαναλαμβάνουμε την ίδια διαδικασία και για τις δυο γωνίες της εξωτερικής πλευράς.
Γυρίζουμε το μέσα έξω από το άνοιγμα που αφήσαμε (κάτω αριστερή φωτό) και κλείνουμε το άνοιγμα είτε με ένα εξωτερικό γαζί είτε στο χέρι (κάτω δεξιά φωτό).
Έτοιμο το τσαντάκι μας. Να και οι δυο πλευρές του. Εγώ ενθουσιάστηκα και από τη διαδικασία και από το αποτέλεσμα. Το ίδιο πράγμα μπορείτε να κάνετε, αν αντί για χαρτί χρησιμοποιήσετε τετράγωνα κομμάτια βάτας και ράψετε τις λωρίδες σας κατευθείαν επάνω στη βάτα. Έτσι θα έχετε και έτοιμο το quilting. Αυτό που κάναμε σήμερα, ήταν ένα τσαντάκι χωρίς καπιτονάρισμα.
Και βέβαια τώρα που έχετε διαβάσει την προηγούμενη ανάρτηση σχετικά με τις ούγιες, ξέρετε ότι με την ίδια τεχνική μπορείτε να φτιάξετε μέχρι και ολόκληρα παπλώματα. Μπορείτε να τα φτιάξετε είτε με μικρά κομματάκια όπως κάναμε στο νεσεσέρ μας είτε με μεγαλύτερα κομμάτια χαρτί (πχ από εφημερίδες) για να έχετε μεγαλύτερα τετράγωνα.
Αν σας άρεσε αυτή η τεχνική και φτιάξετε κάτι, στείλτε τό μας να το αναρτήσουμε.